ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ |
Υπάρχουν βασικά τέσσερις θεραπευτικοί χειρισμοί με τους οποίους ο ιατρός μπορεί να βοηθήσει το ζευγάρι:
ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΩΟΘΥΛΑΚΙΟΡΡΗΞΙΑΣΗ πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας ενδείκνυται σε γυναίκες που έχουν διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας. Οι γυναίκες αυτές συνήθως έχουν καθόλου η άτακτη περίοδο. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να διορθώσουμε την διαταραχή διορθώνοντας τον κύκλο με ειδικά φάρμακα δίνοντας τη δυνατότητα στις γυναίκες αυτές να κάνουν ωορρηξία. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται χορηγούνται είτε από το στόμα είτε με τη μορφή ενέσεων. ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΣ ΣΠΕΡΜΑΤΕΓΧΥΣΗΗ τεχνική αυτή ενδείκνυται για γυναίκες που έχουν αποτύχει επανειλημμένα να συλλάβουν με τη διαδικασία της προκλήσεως ωοθυλακιορρηξίας. Επίσης ενδείκνυται σε γυναίκες με ανεξήγητη υπογονιμότητα ,υπογονιμότητα τραχηλικού παράγοντα και σε περιπτώσεις ποικίλων προβλημάτων του ανδρικού παράγοντα όπως είναι οι ήπιες διαταραχές του σπερμοδιαγράμματος. Η διαδικασία αυτή γίνεται με την χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων όπως στην προηγούμενη παράγραφο για τη δημιουργία ενός η δύο ωοθυλακίων. Η όλη διαδικασία καλύπτεται με υπερηχογραφήματα σε τακτά χρονικά διαστήματα για την παρακολούθηση της αύξησης των ωοθυλακίων. Η διαφορά από την προηγούμενη τεχνική είναι ότι δεν βασιζόμαστε στην επαφή αλλά στην περίπτωση αυτή ο σύζυγος δίνει σπέρμα στο εργαστήριο το οποίο αφού θα το επεξεργαστούμε με ειδικές τεχνικές τοποθετείται με ειδικό καθετήρα διατραχιλιάρικα μέσα στην μήτρα. ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΣΗ – ΤΕΧΝΙΚΕΣΗ εξωσωματική γονιμοποίηση είναι τεχνική που ενδείκνυται σε περίπτωση αποτυχίας των προηγούμενων θεραπειών η απευθείας σε γυναίκες με αποφραγμένες σάλπιγγες και σε περιπτώσεις σοβαρού ανδρικού παράγοντα δηλαδή σοβαρές διαταραχές του σπερμοδιαγράμματος. Η πιθανότητα επιτυχίας στην εξωσωματική γονιμοποίηση είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ηλικία της γυναίκας. Επίσης άλλοι παράγοντες που παίζουν σημαντικότατο ο ρόλος στην επιτυχία της προσπάθειας είναι η δυνατότητα παραγωγής ωαρίων από τις ωοθήκες η ποιότητα του σπέρματος και η διάρκεια της υπογονιμότητας. Άλλοι παράγοντες που παίζουν μεγάλο ρόλο στην πιθανότητα επιτυχίας είναι η ύπαρξη προηγούμενης εγκυμοσύνης και η επίδραση τοξικών παραγόντων όπως είναι το αλκοόλ και το κάπνισμα. ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΤα σπερματοζωάρια και τα ωάρια στην περίπτωση της κλασικής εξωσωματικής γονιμοποίησης τοποθετούνται μαζί σε ένα ειδικό καλλιεργητικό υγρό για να πραγματοποιηθεί η νομιμοποίηση. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας μόνο ένα σπερματοζωάριο θα καταφέρει να εισχωρήσει μέσα στο ωάριο και θα ξεκινήσει η διαδικασία της γονιμοποίησης. Την επόμενη μέρα ο εμβρυολόγος θα πάει να δει τα αποτελέσματα της γονιμοποίησης και με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε τα ποσοστά γονιμοποίησης. συνήθως πάνω από το εβδομήντα τοις εκατό των ωαρίων θα γονιμοποιηθούν. Η ομάδα θα ενημερώσει το συντομότερο δυνατόν το ζευγάρι για πρώτα αποτελέσματα της γονιμοποίησης. ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΕΚΚΟΛΑΨΗΕίναι η διαδικασία που μπορεί να γίνει μετά την κλασσική εξωσωματική γονιμοποίηση ή ακόμα και μετά την μικρογονιμοποίησης. Η διαδικασία αυτή γίνεται πριν την εμβρυομεταφορά. Στο εργαστήριο λεπταίνουμε το περίβλημα του εμβρύου για να διευκολύνουμε την εμφύτευση του. Ενδείκνυται σε περιπτώσεις όπου έχει διαπιστωθεί από τον ειδικό εμβρυολόγο ότι το περίβλημα του εμβρύου είναι σκληρό η ακόμα και παχύ. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν τεχνική σε έμβρυα γυναικών μεγάλης ηλικίας ή μετά από επανειλημμένες αποτυχίες σε προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης. Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΣΤΗΣΗ βλαστοκύστη είναι το στάδιο που φτάνει το έμβρυο πέντε με έξι μέρες μετά την ωοληψια . Μετά από κλασική εξωσωματική γονιμοποίηση τα έμβρυα συνήθως μεταφέρονται στην ενδομήτρια κοιλότητα δύο με τρεις μέρες μετά την ωοληψία. Έμβρυο μεταφορά στο στάδιο της βλαστοκύστης δηλαδή πέντε με έξι μέρες μετά την ωοληψία έχει ως πλεονέκτημα την επιλογή καλύτερο καλύτερης ποιότητας εμβρύων. Ένα όμως πολύ μεγάλο μειονέκτημα της τεχνικής αυτής είναι ότι πολύ λίγα έμβρυα επιβιώνουν το διάστημα αυτό ώστε να φτάσουν στο στάδιο βλαστοκύστης. Τροποι Αντιμετωπισης ΥπογονιμοτηταςΤα προβλήματα γονιμότητας είναι συχνά. Ένα στα έξι ζευγάρια θα αντιμετωπίσει ή ήδη αντιμετωπίσει ή ήδη αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα. Υπάρχουν δυο τύποι υπογονιμότητας: Στην πρωτοπαθή υπάρχει δυσκολία σύλληψης χωρίς να έχει επιτευχθεί προηγούμενη εγκυμοσύνη, ενώ στη δευτεροπαθή τουλάχιστον ένας από τους δύο συντρόφους έχει αποκτήσει στο παρελθόν παιδί. Ο ανδρικός παράγοντας υπογονιμότητας υπολογίσεται ότι αντιστοιχεί στο 33% των περιπτώσεων, ο γυναικείος στο 33% επίσης και το υπόλοιπο ποσοστό θεωρείται ως υπογονιμότητα αδιευκρίνηστης αιτιολογία. Ένα ζευγάρι πρέπει να καταλάβει ότι η υπογονιμότητα είναι ένα πρόβλημα που αφορά το ζευγάρι, και όχι έναν από τους δυο συντρόφους αποκλειστικά. Κατά την πρώτη επίσκεψη στο ιατρείο υπογονιμότητας, παίρνεται το ιατρικό ιστορικό και από τους δυο. Γίνεται μια αρχική εκτίμηση του προβλήματος και ένα ενδοκολπικό υπερηχογράφημα, ώστε να διευρευνηθεί η ανατομία της πυέλου, ζητούνται εργασηριακές και απεικονιστικές εξετάσεις, όπως πλήρης ορμονικός έλεγχος και υστεροσαλπιγγογραφία, προκειμένου να ελεγεγθεί πλήρως η σύζυγος από τον εξειδικευμένο χειρουργό γυναικολόγο. Ο σύζυγος θα πρέπει να κάνει ένα σπερμοδιάγραμμα προκειμένου να αναδειχθούν πιθανά προβλήματα που σχετίζονται με την ανδρική υπογονιμότητα. Εάν αυτό είναι παθολογικό, ακολουθεί κλινική εκτίμηση από τον εξειδικευμένο χειρουργό Ουρολόγο – Ανδρολόγο και ειδικές εξετάσεις, όπως καλλιέργειες, υπερηχογράφημα οσχέου και ορμονικός έλεγχος. |