Eξωσωματικη Γονιμοποιηση

Με ενα οραμα και στοχο…για το θαυμα της ζωης!

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ & ΑΝΔΡΙΚΗ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ
ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ & ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Λεπτομερειες
Δρ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΤΣΗΣ

Μαιευτηρας – Χειρουργος Γυναικολογος
Ειδικευμενος στην Εξωσωματικη Γονιμοποιηση
και την Λαπαροσκοπικη Χειρουργικη
Λεπτομερειες
ΙΑΤΡΕΙΟ

ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

E;Πώς διακρίνουμε την μικροβιακή από την ιογενή τραχηλίτιδα;

Σε κάθε περίπτωση τραχηλίτιδας προτείνουμε την διενέργεια
1. καλλιέργειας κολπικού υγρού και δείγματος από τον ενδοτράχηλο για να ανιχνεύσουμε πιθανά μικρόβια και
2. κολποσκόπηση και επί βλάβης του τραχήλου για να επιβεβαιώσουμε την παρουσία κάποιου ιού.
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Η Κ/Α ΚΟΛΠΙΚΟΥ ΥΓΡΟΥ ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΕΙ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΑ!!!

E;Τι ελέγχουμε με το pap-test;

Το pap-test αποτελεί κυτταρολογική εξέταση κυττάρων, που λαμβάνει ο γυναικολόγος από τον τράχηλο και τον κόλπο της γυναίκας και πραγματοποιεί κυτταρολόγος, ώστε να διαγνωσθούν πιθανές φλεγμονές του έξω γεννητικού συστήματος αλλά και σοβαρότερες κυτταρικές βλάβες του τραχήλου της μήτρας.

E;Τι περιλαμβάνει ο γυναικολογικός έλεγχος;

Ο έλεγχος περιλαμβάνει:
1.γυναικολογική εξέταση και λήψη επιχρίσματος τραχήλου και κόλπου για pap-test
2.κολποσκόπηση
3.γυναικολογικό υπερηχογράφημα (κοιλιακό ή διακολπικό) και
4.εξέταση μαστών

E;Πότε είναι κατάλληλος χρόνος για να αρχίσει μια νεαρή γυναίκα τον γυναικολογικό έλεγχο;

Καταλληλότερος χρόνος θεωρείται το ένα έτος από την έναρξη των σεξουαλικών της επαφών, εκτός εάν προκύψει κάποιο έκτακτο γυναικολογικό πρόβλημα, όπως κολπίτιδα, μητρορραγια, διαταραχές κύκλου κ.λ.π

E;Τι είναι οι HumanPapillomatusVirus ιοί;

Οι HPV ιοί είναι μια οικογένεια διακοσίων περίπου γνωστών ιών των θηλωμάτων του ανθρώπου. Από αυτούς σαράντα περίπου θεωρούνται δυνητικά κακοήθεις, που σημαίνει ότι εάν η γυναίκα, που έχει μολυνθεί από κάποιο στέλεχος των ανωτέρω ιών και δεν ελεγχθεί επί σειρά ετών μπορεί οι βλάβες που πιθανόν προκληθούν, κυρίως στον τράχηλο της μήτρας, να οδηγήσουν σε σοβαρότερες καταστάσεις, που μπορεί να φθάσουν και στον καρκίνο του τραχήλου.

E;Όποτε μου έρχεται περίοδος έχω πολύ πόνο. Τι συμβαίνει;

Οι πόνοι της περιόδου (Δυσμηνόρροια) αποτελούν την συχνότερη αιτία απουσίας από το σχολείο και από την εργασία. Μειώνουν την ποιότητα ζωής της γυναίκας, με επιπτώσεις στην καθημερινότητα της.

Συνήθως συνοδεύεται από :

Ναυτία
Έμετο
Διάρροια
Ευερεθιστότητα
Κεφαλαλγία
Μετεωρισμό
Καταβολή δυνάμεων

Κατάθλιψη
Αδυναμία συγκέντρωσης

Αϋπνία
Φωτοφοβία

Τα αίτια μπορεί να είναι πολλά. Κυρίως οφείλεται σε ορμονικούς παράγοντες ή οργανικά προβλήματα (πχ ενδομητριωση, κύστες, ινομυώματα, πολύποδες κλπ κλπ). Για την αντιμετώπιση της υπάρχουν λύσεις, με θεαματικά αποτελέσματα, που καταπολεμούν το αίτια και τον πόνο.

E;Η κόρη μου είναι 13,5 ετών και αδιαθέτησε για πρώτη φορά πριν ένα χρόνο. Τις τελευταίες 15 ημέρες έχει συνεχώς περίοδο. Τι να κάνω;

Συνήθως για τα 2 πρώτα χρόνια, υπάρχουν διαταραχές στην ποσότητα, κυκλικότητα και διάρκεια της “περιόδου”. Εκεί που πρέπει να δοθεί προσοχή είναι στην συχνότητα και κυρίως στην ποσότητα του αίματος κατά την «περίοδο». Όταν η ποσότητα είναι μεγάλη, ή όταν η διάρκεια ξεπερνά τις 7 ημέρες, ή όταν η “περίοδος” εμφανίζεται ανά συχνά διαστήματα, οι γονείς πρέπει να συμβουλεύονται Παιδογυναικολόγο. Η αιτία είναι συνήθως ανωριμότητα του ενδοκρινικού συστήματος του κοριτσιού, λόγω ηλικίας. Στις περιπτώσεις αυτές, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εμφανιστεί αναιμία, ακόμα και σοβαρού βαθμού. Για το λόγο αυτό η διάγνωση πρέπει να είναι ακριβής και η αντιμετώπιση προσεκτική.

E;Η περίοδος μου έρχεται κάθε 32-33 ημέρες. Πρέπει να ανησυχώ;

Δεν έχουν όλες οι γυναίκες περίοδο κάθε 28 ημέρες. Ο φυσιολογικός κύκλος διαρκεί από 22 έως 35 ημέρες. Αν ο κύκλος είναι σταθερός, και μέσα σε αυτό το διάστημα, τότε θεωρείται φυσιολογικός. Στην Εφηβεία και πριν την Εμμηνόπαυση, ο κύκλος είναι άστατος λόγω ορμονικών ανακατατάξεων και χρειάζεται παρακολούθηση από γυναικολόγο.

Η σταθερότητα του κύκλου μπορεί να διαταραχθεί σε περίπτωση εγκυμοσύνης, ασθένειας, άγχους, φαρμακευτικής αγωγής, αλλά και άλλων προβλημάτων που μπορούν να επηρεάσουν τον κύκλο, όπως ορμονικές διαταραχές (πχ. σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών), κύστη ωοθήκης, πρόωρη εμμηνόπαυση και άλλα.

E;Τι είναι το G-shot

Η μέθοδος G-Shot (κλινική περιγραφή: Αναζωογόνηση Σημείου G ή GSA),είναι μία απλή, μη επεμβατική θεραπεία, που παρέχεται από τον ιατρό και που μπορεί προσωρινά να αυξήσει το σημείο G (Grafenburg σημείο) σε σεξουαλικά ενεργές γυναίκες με φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία.

Το GSA είναι μία κατοχυρωμένη μέθοδος για την ενίσχυση ή αύξηση του σημείου G με ένα υψηλού μοριακού βάρους υαλορουνικό κολλαγόνο εγκεκριμένο από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA). Για την ανάπτυξη του το κολλαγόνο αυτό, αντιμετωπίζεται και συντηρείται με προσοχή και μετά οι ιατροί το προμηθεύονται σε μορφή που είναι ενέσιμη. Το κολλαγόνο είναι μία φυσική, βιολογική ουσία. Το εγκεκριμένο από το FDA κολλαγόνο είναι ένα ειδικά κατασκευασμένο και επεξεργασμένο κολλαγόνο που δεν απαιτεί δερματικό τεστ πριν την ένεση όπως άλλα κολλαγόνα στην αγορά.

Το GSA εφευρέθηκε και αναπτύχθηκε από ένα γυναικολόγο, τον δρ.David Matlock, κάτοχο MBA, και μέλος του Αμερικάνικου Κολλεγίου Γυναικολόγων και μαιευτήρων (FACOG).

Σε πιλοτική μελέτη, 87% των γυναικών που συμμετείχαν αφού είχαν κάνει την μέθοδο G-Shot δήλωσαν ενισχυμένη σεξουαλική διέγερση/ικανοποίηση. Τα αποτελέσματα ποικίλουν. Η επίδραση μπορεί να διαρκέσει μέχρι 4 μήνες και ποικίλλει.

E;Συχνές ερωτήσεις για την Αντισύλληψη

Σεξουαλικές σχέσεις

Ο σεξουαλικώς ενεργός πληθυσμός, ηλικίας 16-45 ετών, στην Ελλάδα ανέρχεται σε 3.900.000 άτομα (94,6% του δείγματος).

Περίπου 7 στα 10 αγόρια και 4 στα 10 κορίτσια ηλικίας έως 18 ετών είχαν ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές έως σήμερα.

Κατά μέσο όρο, από το σύνολο του ενεργού σεξουαλικώς πληθυσμού:

2 στους 3 άνδρες και 1 στις 3 γυναίκες είχαν την πρώτη τους σεξουαλική επαφή πριν συμπληρώσουν τα 18 έτη. Κατά μέσο όρο, οι άνδρες έχουν την πρώτη σεξουαλική επαφή στα 17 και οι γυναίκες στα 19 έτη.

Οι άνδρες έχουν περισσότερους ερωτικούς συντρόφους από τις γυναίκες. Περίπου 1 στους 4 άνδρες είχαν περισσότερες από 15 ερωτικές συντρόφους στη ζωή τους και 9 στους 10 είχαν περισσότερες από μία. 4 στις 10 γυναίκες είχαν περισσότερους από έναν ερωτικό σύντροφο έως σήμερα.

Ενημέρωση για την αντισύλληψη

1 στους 4 ερωτώμενους δηλώνει μη ενημερωμένος σε θέματα αντισύλληψης και ειδικότερα οι νέοι ηλικίας έως 18 ετών και όσοι δεν έχουν ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές έως σήμερα. 2 στους 10 ερωτώμενους θεωρούν ότι είναι πολύ ενημερωμένοι σε θέματα αντισύλληψης και περίπου 5 στους 10 αρκετά ενημερωμένοι.

Συνολικά, 7 στους 10 ερωτώμενους θεωρούν ότι είναι πολύ ή αρκετά ενημερωμένοι για θέματα αντισύλληψης

Παρότι, 2 στους 10 θεωρούν ότι είναι πολύ ενημερωμένοι για θέματα αντισύλληψης και 5 στους 10 αρκετά, είναι εμφανές το έλλειμμα σχετικής ενημέρωσης από την έλλειψη χρήσης αντισυλληπτικής μεθόδου.

Χρήση αντισυλληπτικών μεθόδων κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή

Περίπου 2 στους 10 άνδρες και 3 στις 10 γυναίκες δε χρησιμοποίησαν κάποια αντισυλληπτική μέθοδο κατά την πρώτη σεξουαλική τους επαφή.

Οι άνδρες χρησιμοποίησαν στην πρώτη τους επαφή είτε προφυλακτικό (6 στους 10) είτε την πρακτική της διακεκομμένης επαφής (περίπου 1 στους 7). Αντίστοιχα για 4 στις 10 γυναίκες, η πρώτη τους σεξουαλική επαφή βασίσθηκε από πλευράς αντισύλληψης στη χρήση προφυλακτικού από το σύντροφο ενώ σε 1 στις 4 ο σύντροφός της χρησιμοποίησε την πρακτική της διακεκομμένης επαφής.

Στις ηλικίες έως 24 ετών, η χρήση του προφυλακτικού είναι σαφώς πλειοψηφική κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή και μειώνεται όσο αυξάνεται η ηλικία των ερωτώμενων. Αντίστροφα, η μη χρήση κάποιας μεθόδου αντισύλληψης κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή, είναι ιδιαίτερα χαμηλή στις νεαρές ηλικίες και αυξάνεται στους μεγαλύτερους όπου 1 στους 4 άνδρες 35-45 και 4 στις 10 γυναίκες ιδίας ηλικίας δε χρησιμοποίησαν κάποια μέθοδο αντισύλληψης στην πρώτη τους σεξουαλική επαφή.

Παράλληλα υψηλή παρατηρήθηκε η μη χρήση αντισύλληψης στις γυναίκες κατώτερου εκπαιδευτικού επίπεδου (52,3%), στις κατοίκους αγροτικών περιοχών (39,9%) και σε όσες είχαν την πρώτη τους σεξουαλική επαφή έως 16 ετών (45,7%).

Η χρήση ή μη αντισυλληπτικής μεθόδου σχετίζεται επίσης με την εγκυμοσύνη σε μικρή ηλικία (55,9% όσων έγιναν μητέρες πριν από τα 19 τους έτη δεν χρησιμοποίησαν κάποια μέθοδο ή πρακτική) και με την εμπειρία ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης (38,5% όσων είχαν κάποια σχετική εμπειρία, δεν είχαν χρησιμοποιήσει αντισύλληψη στην πρώτη τους επαφή).

*Επίσκεψη σε Γυναικολόγο

9 στις 10 γυναίκες έχουν επισκεφθεί τουλάχιστον μία φορά κάποιον γυναικολόγο.

7 στις 10 νέες ηλικίας 16-18 ετών και 1 στις 4 ηλικίας 19-24 ετών δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ

Χρήστες Διακεκομμένης επαφής

Η χρήση της πρακτικής της διακεκομμένης επαφής κατά την σεξουαλική πράξη, συνδυάζεται με τη σεξουαλική εμπειρία που χαρακτηρίζει τις μεγαλύτερες ηλικίες και τους παντρεμένους ειδικότερα. Η διακεκομμένη επαφή χρησιμοποιείται από:

1 στους 4 άνδρες 35-45 ετών και 3 στις 10 γυναίκες

7 στους 10 άνδρες που είναι σεξουαλικώς ενεργοί για περισσότερα από 10 χρόνια και

6 στους 10 παντρεμένους άνδρες και 7 στις 10 παντρεμένες γυναίκες

Χρήστριες αντισυλληπτικού χαπιού

Η χρήση του αντισυλληπτικού χαπιού διαφοροποιείται με την ηλικία των ερωτώμενων και εμφανίζει τις υψηλότερες τιμές στις ηλικίες 19-34.

Από τις γυναίκες που χρησιμοποιούν αντισυλληπτικό χάπι :

7 στις 10 κατοικούν σε αστικές περιοχές

7 στις 10 είναι απόφοιτες μέσης ή ανώτερης/ανώτατης εκπαίδευσης

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Οι Ελληνίδες ξεκινούν τη σεξουαλική τους ζωή συγκριτικά αργότερα από τους άνδρες, στα 19 έτη, χρησιμοποιώντας είτε το προφυλακτικό είτε καμία μέθοδο αντισύλληψης.

Στην εφηβική τους ηλικία, η ενημέρωση για θέματα αντισύλληψης είναι περιορισμένη και αντλείται κυρίως από τους φίλους και τα περιοδικά, ενώ η μητέρα παρέχει επίσης πληροφορίες-συμβουλές. Ο γυναικολόγος εισέρχεται στη ζωή τους, είτε μετά τα 25 όταν έχουν κάνει οικογένεια και ετοιμάζονται να γίνουν μητέρες, είτε με κίνητρο κάποιο πρόβλημα χωρίς σε καμία περίπτωση να έχει προληπτικό χαρακτήρα.

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την έλλειψη σχολικής διαπαιδαγώγησης έχουν ως αποτέλεσμα την άγνοια ή την ανάπτυξη λανθασμένων αντιλήψεων σχετικά με την αντισύλληψη.

Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, έχουν στην πλειοψηφία τους περιορισμένο αριθμό σεξουαλικών συντρόφων με μεγαλύτερη εμπειρία από τις ίδιες και με τους οποίους συνεχίζουν να χρησιμοποιούν είτε προφυλακτικό είτε ξεκινούν τη διακεκομμένη επαφή. Ο ρόλος του άνδρα παραμένει ισχυρός σε ό,τι αφορά τη χρήση της μεθόδου αντισύλληψης.

Η ανάγκη οικογενειακού προγραμματισμού και αξιόπιστης αντισυλληπτικής μεθόδου είναι έντονες καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους καθώς υψηλός αριθμός γυναικών οδηγείται στη διακοπή κάποιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.

Τέλος, η πλειοψηφία του κοινού, κατά τις σεξουαλικές του επαφές, χρησιμοποιεί είτε το προφυλακτικό, είτε τη διακεκομμένη επαφή, ενώ το αντισυλληπτικό χάπι χρησιμοποιείται περιορισμένα μετά από παρότρυνση του γιατρού τους, τόσο ως αξιόπιστη αντισυλληπτική μέθοδος, όσο και για λόγους υγείας.

E;Αφαίρεση Κύστεων Ωοθηκών

Η αφαίρεση ωοθηκικών κύστεων αποτέλεσε παραδοσιακά τον πρώτο χώρο εφαρμογής της ενδοσκόπησης στην γυναικολογία και εξακολουθεί και υπηρετεί δυναμικά τόσο από την λαπαροσκοπική όσο και την ρομποτική χειρουργική.

Οι κύστεις των ωοθηκών κατηγοριοποιούνται σε:

Λειτουργικές,
Οργανικές.

Οι πρώτες οφείλονται κυρίως σε ορμονικούς-ενδοκρινικούς λόγους και η θεραπεία τους γίνεται με ορμονικά σκευάσματα όπως τα αντισυλληπτικά. Αντίθετα στην επόμενη κατηγορία απαιτείται χειρουργική θεραπεία και η λεπτομέρεια και η μεγέθυνση της λαπαροσκόπησης θεωρείται απαραίτητη όχι μόνο για την αφαίρεση της κύστης αλλά και για την ανατομική παρασκευή και διατήρηση του υπολοίπου παρεγχύματος της υγιούς ωοθήκης.

Χρονολογικά οι ωοθηκικές κύστεις που εμφανίζονται στην αρχή της εμμήνου ρήσης μιας γυναίκας είτε κοντά στην εμμηνόπαυση και είναι ορώδεις είναι συχνότατα ορμονικής προέλευσης, συνεπώς καλοήθεις και η ορμονική θεραπεία είναι σχεδόν πάντα αποτελεσματική για την αντιμετώπισή τους.

Όταν αυτές φέρουν προσεκβολές, δηλαδή ανοιχτόχρωμα στοιχεία στο σκούρο τους παρέγχυμα όπως αυτό φαίνεται στην απεικόνισή τους στον διακολπικό υπέρηχο, συχνά παρουσιάζουν ‘ύποπτα’ κύτταρα στην ιστολογική εξέταση και χρήσιμο είναι να αντιμετωπίζονται με χειρουργική θεραπεία.

Ένα πρόσθετο μέτρο διερεύνησης προεγχειρητικά μιας κύστης είναι το έγχρωμο κολπικό Doppler που αναδεικνύει ,ανάλογα με τις αντιστάσεις που φέρουν τα ωοθηκικά αγγεία, πιθανές κακοήθειες και διευκολύνει τις κλινικές επιλογές του θεράποντος.

Επιγραμματικά οι συχνότεροι τύποι καλοηθών ωοθηκικών κύστεων είναι:

Σοκολατοειδής,
Δερμοειδής,
Κυσταδενώματα, (ορώδη-βλεννώδη)
Όγκοι ωοθηκών οριακής κακοήθειας, (borderline tumors).

Σοκολατοειδής.

Αποτελεί μορφή ενδομητρίωσης της πυέλου, φέρει κάψα που περιέχει παλαιό αιματηρό περιεχόμενο και είναι μείζουσης σημασίας η ορθή ανατομική παρασκευή της κύστης, ώστε να προστατευθεί η υπόλοιπη υγιής ωοθήκη προς όφελος της γονιμότητας. Πρέπει βέβαια εξάλλου να αφαιρεθεί ολοκληρωτικά το τοίχωμα προς αποφυγή υποτροπής της νόσου.

Δερμοειδής ή ώριμο τεράτωμα της ωοθήκης.

Πρόκειται περί κύστεων που φέρουν φυλογενετικά πολλά από τα αρχέγονα εμβρυϊκά στοιχεία του οργανισμού (όπως τρίχες, λίπος, οστά, τμήματα θυρεοειδούς κ.τ.λ.). Χρήζει προσοχής κατά τις τεχνικές ενδοσκοπικής αφαίρεσης ώστε να μην διαφύγει στον περιβάλλοντα χώρο της κοιλιάς περιεχόμενο της κύστης που έχει ισχυρό χημικό ερεθιστικό χαρακτήρα. Κάποιες φορές βλάπτεται ολόκληρο το ωοθηκικό παρέγχυμα και έτσι μπορεί να καταλήξουμε στην αφαίρεση ακόμη και ολόκληρης της ωοθήκης.

Κυσταδενώματα (ορώδη-βλεννώδη)

Αναφέρονται διάφορες μορφές κυσταδενωμάτων με κυρίαρχα τα ορώδη και βλεννώδη (με ή χωρίς ατυπίες). Τα βλεννώδη είναι συχνά αμφοτερόπλευρα (10-20%) και απαιτείται προσοχή για τη διάγνωση της άλλης ωοθήκης. Είναι γενικά καλοήθη, αλλά σε μικρό ποσοστό, ιδιαίτερα περιεμμηνοπαυσιακά δύνανται να εξελιχθούν σε ορώδη ή βλεννώδη κυσταδενοκαρκινώματα.

Όγκοι ωοθηκών οριακής κακοήθειας (borderline tumors)

Εμφανίζονται συχνά σε γυναίκες γύρω στα 40 έτη ηλικίας και απαιτείται ωοθηκεκτομή, αν η βιοψία δείξει τέτοιας μορφής όγκου. Σπάνια αφορούν και τις δύο ωοθήκες.

Στη λαπαροσκόπηση η κύστη της ωοθήκης, αφαιρείται από την κοιλιά με τη χρήση ειδικής λαπαροσκοπικής σακούλας, ώστε να μην διαφύγει περιεχόμενο ή υλικό της παθολογίας εκτός αυτής. Συχνά σε ύποπτες μορφές κύστεων εκτελείται ταχεία βιοψία πριν καν ολοκληρωθεί η επέμβαση, γεγονός που μας εξασφαλίζει την αποφυγή διαφυγούσας κακοήθειας.

E;Σακχαρώδης Διαβήτης & Κύηση

Ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης είναι μια πάθηση που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όταν η μητέρα έχει υπερβολικά μεγάλα ποσοστά σακχάρου στο αίμα της. Συνήθως θεραπεύεται από μόνος του αφότου το μωρό γεννιέται, αντίθετα από άλλους τύπους διαβήτη που δεν θεραπεύονται ποτέ από μόνοι τους.

Ο διαβήτης αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη, μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας. Η ινσουλίνη ρυθμίζει τις ποσότητες σακχάρου που είναι διαθέσιμες στο αίμα για ενέργεια και επιτρέπει οποιαδήποτε μορφή σακχάρων που δεν είναι απαραίτητα να αποθηκευτούν μια δεδομένη στιγμή. Το σώμα σας πρέπει να παράγει περισσότερη ινσουλίνη αφού κατά την εγκυμοσύνη η δραστικότητά της ελαττώνεται, ειδικά από το μέσο της εγκυμοσύνης και μετά. Εάν το σώμα σας δεν μπορεί να το καταφέρει αυτό, μπορεί να αναπτύξετε σακχαρώδη διαβήτη της κύησης.

Εάν βρεθεί ότι έχετε σάκχαρο στα ούρα σας κατά τον έλεγχο ρουτίνας, ο γυναικολόγος σας πιθανόν να σας συμβουλεύσει να κάνετε μία απλή εξέταση αίματος για να πάρετε μια ακριβέστερη εκτίμηση του ποσού του σακχάρου στο αίμα σας. Εάν το αποτέλεσμα είναι υψηλό, θα πρέπει να κάνετε μία ειδική εξέταση αίματος που ονομάζεται «δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη» ή «καμπύλη σακχάρου». Μπορεί να χρειαστεί να επισκεφτείτε κάποιο ειδικό εργαστήριο ή νοσοκομείο για να κάνετε αυτό το τεστ.

Ποιος έχει περισσότερους κίνδυνους ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη κύησης; Γυναίκες που είχαν διαβήτη κύησης σε κάποια προηγούμενη εγκυμοσύνη τους, ή που έχουν γεννήσει προηγουμένως ένα ή περισσότερα υπέρβαρα μωρά, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη κύησης. Άλλες γυναίκες που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο είναι:

1. Οι παχύσαρκες γυναίκες {με μαζικό δείκτη του σώματος BMI μεγαλύτερο από 27).

2. Οι μεγάλες σε ηλικία γυναίκες (οι τάσεις ανάπτυξης διαβήτη αυξάνονται με την αύξηση της ηλικίας).

3. Οι γυναίκες που έχουν ένα συγγενή πρώτου βαθμού που είναι διαβητικός σε θεραπεία με ινσουλίνη

4. Οι γυναίκες που κατάγονται από την Ασία-Ινδία, την Καραϊβική (Αφρικάνικης προέλευσης) ή από τη Μέση Ανατολή.

E;Συχνές ερωτήσεις σχετικά με την εγκυμοσύνη

1. Επιτρέπεται η άσκηση;

Μπορείτε να γυμνάζεστε μέχρι την ημέρα του τοκετού, εκτός κι αν ο γυναικολόγος σας συμβουλεύσει διαφορετικά. Ορισμένες δραστηριότητες θα είναι δύσκολες ή άβολες.

Αν κάνατε κάποιο συγκεκριμένο σπορ τους προηγούμενους μήνες, πιθανώς να μπορείτε να το συνεχίσετε για ένα διάστημα με πολύ ήπιους ρυθμούς εφόσον αισθάνεστε καλά και ο γυναικολόγος σας το έχει επιτρέψει. Η άσκηση θα βελτιώσει την καρδιακή και αναπνευστική λειτουργία, θα τονώσει την κυκλοφορία του αίματος, θα βοηθήσει στη μείωση του υπερβολικού βάρους και θα μειώσει τη δυσπεψία.

Δοκιμάστε το κολύμπι, ασκήσεις ή γιόγκα για εγκύους, βάδισμα κλπ.

2. Μπορώ να κάνω δίαιτα;

Η εγκυμοσύνη δεν είναι η καλύτερη περίοδος για να χάσετε βάρος. Αυτό το προτείνουμε μόνο σε περιπτώσεις υπέρβαρων γυναικών. Υπό φυσιολογικές συνθήκες επιτρέπεται η αύξηση του βάρους κατά 9-12 κιλά. Αν όμως έχουμε πρόβλημα βάρους τότε συνιστούμε την απώλεια με παράλληλη αλαφρά άσκηση και κατάλληλη διατροφή.

3. Πρέπει να κόψω τελείως το κάπνισμα;

Το κάπνισμα απαγορεύεται εντελώς στην εγκυμοσύνη και δεν γίνεται να κάνουμε εκπτώσεις σε αυτόν τον κανόνα. Οι δοξασίες ότι δήθεν 1 τσιγάρο την ημέρα δεν πειράζει το παιδί είναι επιστημονικά αστήρικτες και επικίνδυνες. Το κάπνισμα ευθύνεται για πρόωρο τοκετό, λιπόβαρη έμβρυα και πολλά άλλα προβλήματα και είναι μεγάλη ανευθυνότητα η συνέχισή του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

4. Το σεξ επιτρέπεται;

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για το αγέννητο μωρό σας από την ερωτική πράξη.

Ωστόσο, αν έχετε ιστορικό αποβολών και πρόωρου τοκετού ή αν ο γυναικολόγος σας σας έχει συμβουλέψει να απέχετε, πρέπει να αποφύγετε την ολοκληρωμένη διείσδυση. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν και άλλοι τρόποι να δείξετε τρυφερότητα.

Επιπλέον η επαφή θα πρέπει να γίνεται πάντα με χρήση προφυλακτικού για την αποφυγή λοιμώξεων, αλλά επιπλέον γιατι το σπέρμα περιέχει προσταγλανδίνες, οι οποίες μπορουν να προκαλέσουν συσπάσεις στη μήτρα.

5. Θα πάθω επιλόχια κατάθλιψη;

Η επιλόχια κατάθλιψη δεν είναι τόσο συχνή όσο πιστεύεται. Ένα μικρό ποσοστό γυναικών την εμφανίζει. Συνήθως συγχέεται με την επιλόχια μελαγχολία, η οποία δεν είναι ψυχιατρική πάθηση, δεν χρειάζεται φαρμακευτική θεραπεία και τις περισσότερες φορές την ξεπερνάμε με απλή συμβουλευτική αν και όταν χρειαστεί. Κατά συνέπεια η απάντηση σε μια τυχαία ασθενή χωρίς προηγούμενο ιστορικό είναι πως δεν θα πάθει επιλόχια κατάθλιψη.

6. Θα πάθω ακράτεια;

Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως ο τοκετός και όχι η κύηση αυτή καθαυτή είναι υπεύθυνος για τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στους μυς που αποτελούν το μυικό πυελικό τοίχωμα. Κατ’ επέκταση προτείνουν πως η εκλεκτική Καισαρική τομή είναι η λύση για τις ασθενείς που φοβούνται τις τυχόν συνέπειες ενός φυσιολογικού η υποβοηθούμενου τοκετού. Άλλοι, οι περισσότεροι, πιστεύουν πως η βλάβη εις την οποία υπόκεινται οι μυς της πυέλου κατά την διάρκεια ενός φυσιολογικού, μη τραυματικού τοκετού, δεν προσθέτει τίποτα παραπάνω σ’ αυτήν που οι μυς έχουν ήδη υποστεί κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης

E;Σε ποια περίπτωση εφαρμόζεται η κατάψυξη εμβρύων και οι βλαστοκύστες;

Η κατάψυξη γενετικού υλικού είναι πλέον εφικτή. Γνωρίζουμε ότι σε μια προσπάθεια εξωσωματικής παράγονται περισσότερα του ενός ωαρίου και μεταφέρονται κάποια έμβρυα. Στην περίπτωση αυτή έχουμε τη δυνατότητα μεγαλύτερης παραγωγής οπότε υπάρχουν περισσεύματα. Τα περισσεύματα αυτά μπορούν να καταψυχθούν και να χρησιμοποιηθούν σε δεύτερο χρόνο χωρίς το ζευγάρι να χρειάζεται να υποβληθεί σε νέα θεραπεία. Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις περιπτώσεις εκείνες που δεν μπορεί να γίνει εμβρυομεταφορά, όπως για παράδειγμα εάν συμβεί κάποια επιπλοκή κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής όπως ενδοκοιλιακή αιμορραγία ή κυρίως υπερδιέγερση της ωοθήκης.

E;Η λαπαροσκοπική χειρουργική υπερέχει της κλασικής χειρουργικής επέμβασης;

Για κάθε ασθενή που πρέπει να χειρουργηθεί, το νυστέρι αντιπροσωπεύει σίγουρα μια απειλή. Είναι, λοιπόν, φυσικό μια τεχνική που θεραπεύει χωρίς νυστέρι, με μια μικρή τομή 1-2 εκατοστών, να παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα, μάλιστα, για τις γυναίκες, που τόσο πολύ ανησυχούν για την εμφάνιση τους, η λαπαροσκοπική χειρουργική είναι αναμφισβήτητα μια σημαντική εξέλιξη.

E;Τι πλεονεκτήματα έχει η λαπαροσκοπική έναντι της κλασικής χειρουργικής;

Το μεγάλο πλεονέκτημα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής είναι η αποφυγή της χειρουργικής τομής και ο μη τραυματισμός των ιστών του κοιλιακού τοιχώματος και ιδιαιτέρως του περιτοναίου. Ευνοϊκά επακόλουθα αυτού είναι η έλλειψη πόνου και η ταχύτατη κινητοποίηση της ασθενούς η αποφυγή της πιθανής φλεγμονής του τραύματος.
Το ότι η λαπαροσκοπική χειρουργική δεν δημιουργεί συμφύσεις -κάτι που έχει αποδειχθεί κλινικά και πειραματικά. Έτσι διαφυλάσσεται στο ακέραιο η γονιμοποιητική ικανότητα μιας γυναίκας που θα υποβληθεί σε λαπαροσκοπική επέμβαση.
Η μείωση των ενδοκοιλιακών φλεγμονών.
Η ελάττωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών και η έλλειψη πόνου επιτρέπουν την ταχύτατη έξοδο της ασθενούς από το νοσοκομείο, τη γρήγορη επαγγελματική δραστηριοποίηση της και τη μείωση έτσι του κόστους νοσηλείας και της γενικότερης δαπάνης της εθνικής οικονομίας. Στις ΗΠΑ υπήρξε εξοικονόμηση 138.700.000 δολαρίων κατά το έτος 1992, μόνο από τη λαπαροοκοπική αντιμετώπιση της εξωμήτριου.
Το αισθητικό αποτέλεσμα από την απουσία μετεγχειρητικής ουλής, που δεν είναι καθόλου αμελητέο, ιδιαίτερα για μια γυναίκα.

E;Σε ποιες περιπτώσεις αντενδείκνυται η λαπαροσκοπική χειρουργική;

Υποστηρίζεται ότι δεν υπάρχουν απόλυτες αντενδείξεις για την εφαρμογή της νέας τεχνικής και ότι κάθε περίπτωση πρέπει να εκτιμάται ξεχωριστά. Η παχυσαρκία εθεωρείτο παλιότερα αντένδειξη, σήμερα όμως, για τους περισσότερους, δεν αποτελεί εμπόδιο. Προηγούμενες εγχειρήσεις είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντένδειξη, λόγω των συμφύσεων που έχουν πιθανόν δημιουργηθεί, αλλά και το εμπόδιο αυτό έχει ξεπεραστεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι μεγάλη σημασία για την επιτυχία της μεθόδου έχει η πείρα του χειρουργού, ο οποίος πρέπει να είναι εξοικειωμένος με τη μέθοδο, και η μείωση του κόστους νοσηλείας.

E;Ποιες παθήσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη λαπαροσκοπική χειρουργική;

Μερικές από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις στις οποίες μπορεί να εφαρμοστεί η λαπαροσκοπικη χειρουργική είναι οι παρακάτω:

Κυστεις των ωοθηκων
Ινομυωματα
Εξωμητριος κυηση
Ενδομητριωση
Υστερεκτομη

E;Έχω κάνει πάνω από πέντε προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης και ενώ τα έμβρυα είναι καλά δεν μένω έγκυος. Τι φταίει;

Στην εξωσωματική γονιμοποίηση, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν βελτιωθεί πολύ τα χρησιμοποιούμενα πρωτόκολλα καταστολής και διέγερσης των ωοθηκών, εν τούτοις το γενικό ποσοστό επιτυχούς κύησης και γέννησης ενός παιδιού δύσκολα ξεπερνά το 30% ανά προσπάθεια. Βεβαίως, εκείνο που γνωρίζουμε, γιατί έχει καλά μελετηθεί, είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό της αποτυχημένης προσπάθειας σχετίζεται με την ασύγχρονη πορεία της ανάπτυξης του ωαρίου και ενδομητρίου, ενδεχομένως σχετίζεται και με την ποιότητα των παραγομένων ωαρίων και εμβρύων που προκύπτουν από αυτά και πιθανολογούνται και άλλοι λειτουργικοί παράγοντες που έχουν να κάνουν με την συμμετοχή του ανοσολογικού μας συστήματος στην αναπαραγωγική επιτυχία ή αποτυχία.

E;Έχω ανεξήγητες εξωσωματικές αποτυχιές (IVF) τι μπορεί να φταίει;

Τα περισσότερα ζευγάρια με ανεξήγητες εξωσωματικές αποτυχίες (IVF) πολύ δύσκολα θα γίνουν γονείς, εάν δεν ελέγξουν και δεν προσδιορίσουν επακριβώς το είδος του ανοσολογικού προβλήματος που κρύβεται πίσω από κάθε αποτυχία και στη συνέχεια δεν το αντιμετωπίσουν θεραπευτικά. Δηλαδή, με άλλα λόγια, οι αποτυχημένες εμφυτεύσεις στην εξωσωματική γονιμοποίηση δεν είναι το ασύνηθες και τα ποσοστά που κατά καιρούς έχουν αναφερθεί στις διάφορες επιστημονικές δημοσιεύσεις ποικίλλουν.

Στα μισά και παραπάνω από αυτά τα ζευγάρια, που αναφέρουν δύο τρεις ή περισσότερες αποτυχημένες προσπάθειες IVF, δεν διαπιστώνεται (με βάση τα κλασικά δεδομένα της καθημερινής πρακτικής) κάποια φυσική ανωμαλία ή αρρώστια. Ο έλεγχος των χρωματοσωμάτων, η εκτίμηση της ορμονικής κατάστασης, η αναζήτηση των ανωμαλιών της μήτρας (με σαλπιγγογραφία, υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση), όπως και οι καλλιέργειες για μικρόβια δεν οδηγούν τελικά σε καμία πραγματική λύση και το πρόβλημα των επαναλαμβανόμενων αποτυχιών συνεχίζει να παραμένει άλυτο, αν πιστέψουμε και βασισθούμε μόνο στον έλεγχο (και στην ανάλογη θεραπεία όπου χρειάζεται) που αφορά τα πιο πάνω στοιχεία. Πρόσφατα, αυτό που έχει αναγνωρισθεί σαν κύρια και βασική αιτία των επαναλαμβανόμενων αποτυχιών εμφύτευσης «άγνωστου» αιτιολογίας είναι οι «Ανοσολογικοί Παράγοντες» καθόσον έχει πλέον επικρατήσει η άποψη ότι: το κύημα μέσα στη μήτρα συμπεριφέρεται σαν «μόσχευμα» από ένα ξένο ιστό (και αυτός ο ξένος ιστός είναι το υλικό του μελλοντικού πατέρα) σε σχέση με την μητέρα του που θεωρείται ότι είναι η «λήπτρια» του μοσχεύματος.

E;Τι σημαίνει ο όρος ενδοσκόπηση και τι λαπαροσκοπική και υστεροσκοπική χειρουργική?

Ενδοσκόπηση σημαίνει επισκόπηση του εσωτερικού χώρου μιας κλειστής κοιλότητας. Είναι δηλαδή η επισκόπηση μιας ανατομικής περιοχής η οποία δεν είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Στη γυναικολογία, όπως και στη γενική χειρουργική, μια τέτοια κοιλότητα είναι η περιτοναϊκή η οποία φιλοξενεί τα ενδοκοιλιακά μας όργανα. Η λαπαροσκοπική χειρουργική αναφέρεται ακριβώς σ’ αυτήν την κοιλότητα. Η δεύτερη κοιλότητα σε ότι αφορά πλέον μόνον τη γυναικολογία είναι η ενδομήτριος στο εσωτερικό της μήτρας, η οποία δύναται να χειρουργηθεί υστεροσκοπικά.

Η λέξη προέρχεται από την λέξη λαπάρα που σημαίνει κοιλία. Γι αυτό και η γαλλική σχολή ονομάζει την λαπαροσκόπηση κοιλιοσκόπηση (coelioscopie).

Αντίστοιχα ύστερο σημαίνει μήτρα, άρα υστεροσκόπηση σημαίνει επισκόπηση του εσωτερικού της μήτρας.

E;Τι είναι η προεμφυτευτική διάγνωση;

Η προεμφυτευτική διάγνωση είναι ο έλεγχος πριν από την εμφύτευση, δηλαδή ο έλεγχος ο οποίος μπορεί αν γίνει σε ένα έμβρυο πριν εμφυτευτεί στη μήτρα. Απευθύνεται σε ζευγάρια τα οποία έχουν κάποια κληρονομούμενη νόσο, οπότε διασφαλίζεται κατά την εμβρυομεταφορά να μη μεταφερθεί το συγκεκριμένο νόσημα.

E;Ποιες είναι οι νέες τεχνικές στην εξωσωματική γονιμοποίηση;

Οι νέες τεχνικές οι οποίες εφαρμόζονται στην εξωσωματική γονιμοποίηση, μετά την επανάσταση που έφερε η μικρογονιμοποίηση, είναι οι εξής:

- η προεμφυτευτική διάγνωση (PGD, PGS) στην ουσία πρόκειται για την προσπάθεια μεταφοράς υγιών εμβρύων μετά από έλεγχο σε γνωστά κληρονομικά νοσήματα.

- Vitrification (υαλοποίηση), δηλαδή η νέα μορφή κρυοσυντήρησης του γενετικού υλικού που εξασφαλίζει πολύ καλλίτερες συνθήκες και πολύ καλλίτερα ποσοστά εγκυμοσύνης μετά από απόξεση, γιατί στην ουσία τα κύτταρα δεν αλλοιώνονται όπως συνέβαινε με τη προηγούμενη μέθοδο κατάψυξης.

- In Vitro Maturation (IVM), ίσως να αποτελεί και το μέλλον της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Εφαρμόζεται σε γυναίκες που είχαν υπερδιέγερση της ωοθήκης, κάτι που θέλουμε να αποφύγουμε, σε γυναίκες οι οποίες δεν μπορούν να πάρουν φάρμακα για να προκαλέσουν πολλαπλή ωοθυλακυωορυξία και σε γυναίκες που έχουν υποβληθεί ή πρόκειται να υποβληθούν σε θεραπείες καρκίνου και τα φάρμακα της εξωσωματικής θα είχαν κακό αποτέλεσμα. Πρόκειται για την ωοληψία ανώριμων μορφών ωαρίων τα οποία θα αναπτυχθούν και θα ωριμάσουν στον κλίβανο και μετά θα ακολουθήσει εμβρυμεταφορά, όπως και στην κλασσική εξωσωματική, χωρίς τη χρήση φαρμάκων πρόκλησης ωορηξίας.

- Υποβοηθούμενη εκκόλαψη (Assisted Hatching) στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από υποβοήθηση κατά την οποία γίνονται μικρές χειρουργικές ενέργειες στο έμβρυο ώστε να υπάρχουν καλλίτερες δυνατότητες εμφύτευσης.