Τα αδύνατα κορίτσια και οι λεπτές έφηβες έχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξουν αργότερα μια επίπονη διαταραχή του αναπαραγωγικού συστήματος, αποκαλούμενη ενδομητρίωση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα κορίτσια πρέπει να πάρουν βάρος ώστε να αποτρέψουν την νόσο, επισημαίνει η επικεφαλής της μελέτης Dr. Stacey A. Missmer του Brigham and Women’s Hospital και της Ιατρικής Σχολής του Harvard στην Βοστώνη. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι για τους οποίους τα κορίτσια πρέπει να είναι λεπτά, και βεβαίως δεν θα τα ενθαρρύναμε ποτέ να είναι βαρύτερα, αναφέρει η Dr. Stacey A. Missmer.
Σύμφωνα με την Missmer, τα ευρήματα προσφέρουν ένα παράθυρο σ’ αυτήν την ανεπαρκώς κατανοητή ασθένεια, και ενδεχομένως να βοηθήσουν τους επιστήμονες να εντοπίζουν τις γυναίκες που πρέπει υποβληθούν σε εξέταση. Τα κύρια συμπτώματα της ενδομητρίωσης είναι πυελικός πόνος και ο εμμηνορροϊκές κράμπες, σημειώνει η Missmer, και επειδή μερικοί γιατροί μπορούν χαρακτηρίσουν αυτά τα συμπτώματα ως φυσιολογικά, «ίσως να είναι δύσκολο για τα κορίτσια και τις γυναίκες να βρουν την ιατρική φροντίδα όπου τα συμπτώματα αυτά αντιμετωπίζονται σοβαρά». Ενώ η αιτία της ενδομητρίωσης είναι ακόμα ασαφής, το σωματικό βάρος έχει συνδεθεί με τον κίνδυνο εμφάνισης αυτής της πάθησης, καθώς οι μελέτες δείχνουν ότι οι λεπτότερες γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Για να ερευνήσουν κατά πόσο παίζει ρόλο το βάρος κατά τα παιδικά και εφηβικά χρόνια, η Missmer και οι συνάδελφοί της εξέτασαν σχεδόν 90.000 γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση που συμμετείχαν στη μελέτη Nurses Health Study II. Οι γυναίκες, που η ηλικία τους κυμαινόταν από 24-42 ετών κατά τον χρόνο έναρξης της μελέτης (1989), ανέφεραν το μέγεθος του σώματός τους όταν ήταν 5, 10, και 20 ετών, επιλέγοντας από μια κλίμακα εννέα βαθμών που κυμαινόταν από «πολύ λεπτή» έως «παχύσαρκη».Τρία έτη αργότερα, περίπου 1.800 είχαν αναπτύξει την ενδομητρίωση. Οι ερευνητές, λαμβάνοντας υπόψη τους το βάρος των γυναικών και το ιστορικό τεκνοποίησης, ανακάλυψαν ότι οι γυναίκες που ήταν λεπτότερες κατά τα νεανικά τους χρόνια διέτρεχαν 23% αυξανόμενο κίνδυνο ενδομητρίωσης. Δεν ήταν σε θέση όμως να υπολογίσουν τον απόλυτο κίνδυνο που διέτρεχε μια γυναίκα να εμφανίσει ενδομητρίωση. Εντούτοις, έχει αποδειχθεί ότι η ενδομητρίωση έχει επιπτώσεις περίπου στο 10% του συνολικού γυναικείου πληθυσμού.
Η μελέτη της Missmer επίσης διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που ήταν βαρύτερες κατά τα νεανικά τους χρόνια διέτρεχαν 10% μικρότερο κίνδυνο ενδομητρίωσης. Οι βαρύτερες γυναίκες έχουν υψηλότερα επίπεδα ανδρογόνων, τις αποκαλούμενες «ανδρικές ορμόνες» που να καταστείλουν την ενδομητρίωση, επεσήμανε η Missmer. Τα ευρήματα δείχνουν, προσθέτει, ότι η σχετιζόμενη με το βάρος ορμονική ισορροπία κατά τα νεανικά χρόνια μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο ενδομητρίωσης.Πηγή: ReutersHealth